Ongewoon werk:
Jacqueline Storm

Jarenlang bouwde Jaqueline Storm aan haar carrière. Ze voelde zich gewaardeerd in het harde werken en bleek een goede schijfster te zijn en werkte op meerdere chef-functies in de horeca. Ik vluchtte in mijn werk. Maar ik haalde voldoening uit het maximale behalen. Met trots droeg ik de namen: kostwinner, journalist, teamleider op een hogeschool en bovenal moeder. Haar kennis en intelligentie waren haar identiteit. Een val van de fiets tastte echter haar zelfbeeld aan.

Alle dingen die ik voorheen deed, gingen niet meer zo vanzelfsprekend. Elk geluid was te veel. Zelfs het licht van het schemerlampje voelde al als te veel. Op één ding na: het tekenen. Daar waar ik mijzelf in verloor. In loskwam, niets hoefde. En er geen regels waren. Met het tekenen stapte Jaqueline een nieuwe wereld in. Perfect zijn bleek niet interessant meer. De uitdaging was om niet volmaakt te zijn. In mijn werk zitten de kleuren er altijd net naast. Alsof het niet goed gedrukt is. Geen perfecte zwarte lijnen, niet symmetrisch of recht. Juist een beschadigend aanzicht. Beelden die gek mogen zijn en niet kloppen. Jezelf afvragen wat je er eigenlijk van vindt. Dat is mijn imperfecte kunst, die perfect is.

Jacqueline heeft een diep vertrouwen in haar eigen hand. Zonder daar ook maar enig denkwerk voor te verrichten. Voor haar gevoel heeft tekenen alles te maken met intuïtie. Het is een geweldig gevoel om weer in the zone te raken en te genieten van het tekenen. Ik was vergeten hoe dit voelde. Dat gevoel heb ik nu terug. Het is mijn oer-expressievorm.

Zij wil in haar kunsten haar eigen stijl uitdrukken. Het in opdracht werken verplaatst zich naar het vrij illustreren. Persoonlijke kunst kan je kwetsbaar maken. Als iemand iets niet mooi vindt, voelt het al snel als een persoonlijke afwijzing. Maar het gevoel om vrijheid te ervaren in het tekenen, heb ik nodig om gelukkig in het leven te staan. Jacqueline realiseert zich, dat zij ook iets kan betekenen voor de ander, zowel voor haarzelf met haar werken, als docente voor haar studenten én in de toekomst als coach. Dit blijkt een perfecte match te zijn. En het motto van Jaqueline Storm? Beoordeel jezelf, zoals je een vriend zou beoordelen.