Kunstenaarsprofiel: Bonnie Severien

Bonnie Severien (Heerhugowaard, 1978) was een creatief kind en gek op tekenen en schilderen, ‘al is dat vast een open deur voor een kunstenaar’, merkt ze op. Hoewel ze altijd de wens had om autonoom kunstenaar te worden, koos ze aanvankelijk voor de zekerheid van een docentenopleiding. Na haar afstuderen werkte ze enkele jaren met plezier als docent aan een opleiding voor volwassenen, maar het kunstenaarschap bleef een sterke aantrekkingskracht op haar uitoefenen. Ze besloot de sprong te wagen en werd toegelaten tot de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, waar ze in 2007 afstudeerde als autonoom kunstenaar. Een nominatie voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst zette Bonnie onmiddellijk in de schijnwerpers, met als gevolg dat haar eindexamenwerken bijna volledig verkocht werden en organisaties als galeries en bedrijfscollecties direct interesse toonden. In zeven jaar tijd werd ze maar liefst vijf keer genomineerd voor deze prestigieuze prijs, wat haar carrière in een stroomversnelling bracht. Op de vraag waarom ze denkt dat haar werk zo enthousiast werd ontvangen, antwoordt ze lachend: ‘Omdat het goed is, misschien? Mijn werk spreekt, ik denk dat dat het is.’

Haar achtergrond in Heerhugowaard, een typische groeigemeente, heeft Bonnie’s artistieke visie sterk beïnvloed. Ze groeide op in nieuwbouwwijken waar de natuur nog vorm moest krijgen, terwijl om haar heen steeds weer nieuwe gebouwen uit de grond schoten. Deze omgeving, waar natuur en architectonische structuren elkaar telkens opnieuw moeten zien te vinden, vormt de basis voor haar artistieke zoektocht: hoe breng je het menselijke en het natuurlijke in balans? Deze vraagstelling resoneert in haar werk: ze bouwt haar schilderijen op uit verschillende lagen en losse elementen. Architectonische iconen en designklassiekers combineert ze met organische vormen en natuurlijke patronen.

De samenwerking met Business Art Service geeft Bonnie naast haar vrije werk ook de kans om gerichte opdrachten uit te voeren, iets waar ze veel voldoening uit haalt. Zo weet ze dat er bij Business Art Service klanten zijn met een kantoor zonder natuurlijk licht en zonder uitzicht. Met die gedachte in haar achterhoofd creëerde ze een serie schilderijen waarin raampartijen, vensters en doorkijkjes centraal staan. Zo geeft ze medewerkers een artificieel uitzicht op de natuur. Bedrijven zonder ramen hebben baat bij een uitzicht, legt ze uit, ook al is dat uitzicht niet echt. Ze benadrukt dat kijken naar natuur een positieve impact heeft op ons welzijn. ‘Onderzoek toont aan dat het zien van een afbeelding van een boom een rustgevende uitwerking heeft op onze hersenen, ook als het gaat om een geschilderde versie’, zegt ze. ‘Het helpt om de batterij weer op te laden en biedt tegenwicht aan de dagelijkse drukte.’

Andy Warhol zei het al: making money is art. Bonnie is ervan overtuigd dat commercieel denken en kunstenaarschap hand in hand kunnen gaan. ‘Vroeger was ik heel idealistisch, maar ondertussen zat ik wel op een houtje te bijten. Ook vanuit dat hardnekkige idee dat een echte kunstenaar geen cent te makken heeft.’ Maar wat is een echte kunstenaar? En waarom zijn er dan ook genoeg kunstenaars die veel geld verdienen? Ze ontdekte dat er helemaal geen voorwaarden of regels zijn. Dat inzicht heeft Bonnie geholpen om een goede balans te vinden tussen haar talent en een zakelijke instelling. Ze licht toe: ‘je bent toch een onderneming als kunstenaar; dát ontdekken was een gezond proces.’

Bonnie’s creatieve visie heeft zelfs internationale markten zoals Amerika en Dubai bereikt. ‘Dat had ik in mijn wildste dromen nooit kunnen voorstellen,’ zegt ze. Maar als het dan toch gebeurt, weet je dat je op de juiste weg zit’. En als we het toch over dromen hebben, vraag ik haar: als je je kunst op een unieke plek zou kunnen tentoonstellen, waar zou dat dan zijn? Ze antwoordt direct: ‘het Guggenheim Museum in New York. Over architectonische iconen gesproken! En dan zó langs mijn schilderijen naar beneden wandelen… beter kan toch niet?’